Дзе шчаслівым можна стаць? - Толькі ў Гродна!

Усё пачалося яшчэ 22 траўня. Пасля пераздачы апошняга іспыту я з Кендысем Паўлам вырашылі паехаць дадому, а шлях у нас быў агульны. Зайшлі на чыгуначны вакзал, купілі квіткі і пакацілі.

І раптам у мяне зайграў тэлефон, я падняў і здзівіўся - з дынаміка даносіцца беларуская мова. Яшчэ больш здзівіўся, калі дзяўчына, якая прадставілася Ганнай, паведаміла, што я стаў намінантам на перамогу адной са спецрубрык Нацыянальнага конкурсу маладых журналістаў. Мяне запрасілі ў Гродна на фестываль.

Заехаўшы дадому, я зайшоў на сайт беларускай чыгункі і прабіў, што квіткі ў напрамку да Гродна раскуплены на тыдзень. Але мяне гэта не засмуціла. На фэст я адправіўся 24 траўня а 17.53.

Даехаўшы да Абяроўшчыны я ўзяў квіток да Брэста, а яшчэ і Брэст - Баранавічы і Баранавічы - Гродна. Толькі так я мог заехаць за амаль 12 гадзін у Гродна.У горад над Нёманам я прыехаў 25 мая а 5.50.

Да рэгістрацыі на фэст было яшчэ больш за 3 гадзіны, таму я вырашыў прагуляцца па раёне, дзе каля 2 месяцаў таму я бегаў на Кубку Гродна па спартыўным арыентаванні. Але спачатку я купіў карту горада.Пакуль я гуляў па месцах баявой славы ў офісе ГА "Цэнтр" Трэці Сектар па адрасе Вуліца Будзенага 48а-11 валанцеры Аня І Варвара раскладалі тэчкі з матэрыяламі, аўтар ток-шоў "Журналістыка-2020" Алесь Залеўскі скручваў крэслы, вядучыя фэсту Лёша Шота і Іна Севярын мералі цішоткі з фестывальным Вожык, сябра праўлення ГА "Цэнтр" Трэці Сектар "Лана Руднік кіравалаа ўсім працэсам падрыхтоўкі ды ІІІ фестывалю моладзевай журналістыкі" Твой стыль ". З імі я пазнаёміўся а 9-й гадзіне пад час рэгістрацыі. Таксама сустрэў дзяўчыну (Алесю) з якой раней пазнаёміўся на курсах па відзажурналістыцы ў Мінску.

Далей я пачаў знаёміцца размяшчэннем асноўных памяшканняў, дзе павінны адбыцца ўсе мерапрыемствы у межах ІІІ Фестываля моладзевай журналістыкі “Твой Стыль”. Гэта было не лёгка, але мне дапамаглі тыя ж самыя валанцёры. Дзякуй ім за гэта.  Праз некалькі хвілін я пачаў знаёміцца з удзельнікамі фэсту. Шмат з кім я быў ужо знаёмы, з некаторымі толькі ў сеціве.

Далей я, як і шматлкія ўдзельнікі фэста пачалі дапамагаць развешваць фатаздымкі пераможцаў ФотаБатла і фотаконкурса “Свет вачыма”, а таксама артпраекта Freedom on Paper. Наадю, што, пераможцы фестывальнага Фотабатла – каманда “Рабкор”, 2-е месца - “Гарадзенскія вочкі”,  “Пражужэктар” - 3-е. Але апошнія мне спадабаліся найбольш.

А 12-й гадзіне адбылося ўрачыстае адкрыццё ІІІ Фэсту Моладзевай Журналістыкі.

Пасля першы майстар-клас. Я выбраў тэму “Свабодныя праграмныя інструменты для лічбавай журналістыкі”, які правяла Марына Клінава, прадстаўніца некамерцыйнай арганізацыі Sourcefabric.

За 3 гадзіны я даведаўся пра  Airtime – праграмнае забеспячэнне для радыёвяшчання, Newscoop – сістэма кіравання кантэнтам для навінавых сайтаў і Superdesk (у распрацоўцы) – праграмнае забеспячэнне з адкрытым кодам для кіравання працай рэдакцыі, і іншыя праграмы і веб-рэсурсы. Гэты майстар-клас мне нагадаў апошні занятак у ШМЖ (Брэст). Шмат што для мяне было новага і палезнага. Усё было цудоўна, толькі крыху не хапіла часу, каб атрыманыя веды замаццаваць на практыке. У канцы занятка я папрасіў у Марыны яе прэзентацыю, каб дома са ўсім разабрацца падрабязней.

Далей нас чакала экскрсія па журналістскім Гродна. Дзякуючы расповеду Віктара Кірэева я пераканаўся, што і журналісцкая традыцыя Гродна самая багатая ў нашай краіне.

Праглядам дакументальнага беларускага кіно з удзелам рэжысёраў Віктара Аслюка і Алеся Матафонава завяршыўся першы дзень ІІІ Фестывалю моладзевай журналістыкі. Разам з аўтарамі стужак прыехаў Алег Дашкевіч, старшыня Асацыяцыі “BelFilm”, якая і ладзіла паказ. Удзельнікам Фесту Віктар Аслюк прадставіў стужку “Драўляны народ”, менавіта той народ, пра які я напісаў артыкул на конкурс - народ Мікалая Тарасюка. Алесь Матафонаў паказаў фільм пад назвай “Дыягназ Бісмарк”.

На гэтым і скончыўся першы дзень. Усе разышліся па гатэлям. Працяг Будзе.